هفت روز است كه زمين را آفريده اند .
هفت روز است كه زمين را شخم میزنيم .
همه گندمهاى ممنوعه را كاشتيم و جاودانگى نروييد
همه دانه هاى پنهان در جيبهايمان را كاشتيم و ميوه نهال هيچ كدامشان طعم سيب نيمه كاره را نداد . غروب هفتم است . غروبى كه فهميده ايم اين خاك «اموات» است و اين زمين مرده استعداد رويش هيچ چيز را ندارد .
